دولت نگرش خود را نسبت به صنعت پوشاک تغییر دهد

دولت نگرش خود را نسبت به صنعت پوشاک تغییر دهد

مهمترین دغدغه ای که فاطمی در صنعت پوشا ک دارد مقوله فرهنگ و تغییر نگاه مسئولین به پوشاک است

دنیای صنعت – تولید و تجارت: مصاحبه با شاهین فاطمی نایب رییس اتحادیه پوشاک در فروشگاه مرکزی چرم درسا انجام شد ، بوی چرم و موسیقی آرام ما را در این مصاحبه همراهی می کرد ، مهمترین دغدغه ای که فاطمی در صنعت پوشا ک دارد مقوله فرهنگ و تغییر نگاه مسئولین به پوشاک است

گفتگوی ما حدود یک ساعت به طول انجامید که خلاصه ای از آن در ذیل می آید:

جناب آقای فاطمی وضعیت صنعت پوشاک را در شرایط کنونی چگونه ارزیابی میکنید؟

همانطور که می دانید با توجه به نوسانات در شرایط کنونی با وضعیت متفاوتی روبرو هستیم. اگربخواهیم با دیدی مثبت به تحلیل شرایط بپردازیم می توان افزایش نرخ ارز و تحریم ها را یک فرصت در صنعت پوشاک قلمداد کرد، چرا که منجر به ایجاد فضایی رقابتی میان تولید کنندگان داخلی شد. با افزایش نرخ ارز، ممنوعیت واردات پوشاک و تحریم ها، قیمت پوشاک خارجی دو الی سه برابر شده و در بخش داخلی،تولیدکنندگان ، با افزایش 4 برابری مواد اولیه مواجهند و بیش از نیمی از شرکتهای تولید مواد اولیه به سمت تعطیلی پیش رفته‌اند.

قبل از هر چیزی باید این سوال را بپرسیم که صنعت پوشاک در ایران دارای چه ویژگیهایی می باشد و چرا باید این صنعت را ارتقاء دهیم. با توجه به نسبت سرمایه و ایجاد اشتغالزایی این صنعت می تواند با حداقل سرمایه، حداکثر اشتغالزایی را ایجاد نماید و این ویژگی بارزی محسوب می شود، مورد دوم مساله ی ارزش افزوده است چرا که صنعت پوشاک جزو معدود صنایعی ست که می تواند در هر دو بخش تولید و توزیع ایجاد اشتغال نماید.

با توجه به شعار اصلی اتحادیه: "فروش صحیح داخلی خود نوعی صاردات است." می توان بر این نکته نیزتاکید نمود که به ازاء تولید هر محصول در کشور مانع ورود محصولی وارداتی به کشور شده و به این طریق از خروج ارز از کشور جلوگیری میکنیم.

علاوه بر مسائل ذکر شده بحث اشاعه‌ی فرهنگ موضوع قابل تاملی ست که در صنعت تولید پوشاک مطرح می‌باشد. پوشاک در واقع یکی از ابزارهای اشاعه‌ی فرهنگ می‌باشد.

یکی از ابزارهای اشاعه فرهنگ بحث پوشاک است برای همین می‌بینیم که کشورهای منطقه روی پوشاک دارند کار می کنند و به غلط ما در طول سال های گذشته گفتیم " مد " چیز بدی است در صورتی که مد نشانه های فرهنگ یک جامعه است و ما آن را به راحتی گذاشتیم کنار و وقتی آنرا به عنوان یک ابزار منفی دیدیم و گذاشتیم کنار ، خود به خود به طرف مقابل اجازه دادیم که به صحنه بیاید..

خوب مشکل کار کجاست ؟ مشکل ما بودیم یا ...

مشکل خود ما بودیم که گذاشتیم راه برای تهاجم باز شود و به مد به دیده منفی نگاه کردیم، بنابراین اگر ما بپذیریم که تولید پوشاک نه تنها اشتغالزایی میاورد ، نه تنها ارز میاورد نه تنها طراز اقتصادی مثبت میاورد بلکه باعث میشود ما فرهنگمان را هم از دست ندیم، چون من دارم پوشاک ایرانی را با ذائقه ایرانی تولید می کنم خوب میتوانم فرهنگمان را زنده کنم در این مورد کشورها منطقه به خوبی دارند کار میکنند اعراب به شدت دارند روی مد عربی و اسلامی شان کار می کنند در ترکیه برندهایشان درکارند روی مد اسلامی و مد خودشان کار می کنند  در قزاقستان دارند به دت کار می کنند .

خوب شاید این به خاطر این است که آنها صنعت قوی هم دارند

خوب من هم می گویم اگر ما اینگونه به این صنعت نگاه کنیم که این صنعت فقط این نیست که از بغلش ارزش افزوده میگیریم بلکه از کنار آن جبران خسارت موارد دیگر را هم می‌کنیم ، یعنی شما دارید میلیاردها تومان خرج میکنید تا جلوی تهاجم فرهنگی را بگیرید غافل از اینکه از طریق پوشاک دارند به ما تهاجم فرهنگی می کنند ، بچه های ما دارند لباسی را می پوشند که ما دوست نداریم ، خوب خودمان خواستیم ، پس لازم است که به صنعت پوشاکمان به عنوان ابزار فرهنگی هم  نگاه کنیم ، تمام حرف من این است که بزرگان ما، دولتمردان ما ، مردم ما بدانند که اگر صنعت پوشاک ما قوی تر شود فرهنگمان هم قوی تر میشود .الان هندوستان و ترکیه و قزاقستان دارند از طریق پوشاک فرهنگشان را اشاعه میدهند .

قزاقستان؟ دیگه کسی قزاقستان را باور نمی کند!

قزاقستان الان دارد نمایشگاه های بزرگی می‌زند در قزاقستان به نام شوی قزاق که فرهنگ قوم قزاق را تبلیغ می کنند

چرا ما به این سمت رفتیم و عقب ماندیم؟

چرایی‌اش بحث طولانی دارد ، اما بحث من این است که بپذیریم در بحث تقویت صنعت پوشاک  فقط اقتصادمان را رشد نمی‌دهیم ،بلکه فرهنگمان را هم رشد میدهیم ، وقتی این نگاه حاکم شود دیگر زمانی که یک کارخانه دار و یا تولید کننده پوشاک را میبینیم یک احترام خاصی برایش داریم ، برایش بستر را راحت تر فراهم می کنیم ، بیشتر برای من تغییر نگاه ها مهم هست

پس نگاه‌ها باید تغییر کند؟

بله ، نگاه دولت ،نگاه مردم ، نگاه خود کارآفرین آیا نگاه کار آفرین عوض شده ، شاید این سئوال برای مردم پیش بیاید که وقتی میرویم توی بازار لباس بگیریم لباس خوب ایرانی پیدا نمیشود؟

ببینید کیفیت در یک کشوری یک شبه تغییر پیدا نمی کند ما وقتی در هر کشوری به کالایش نگاه می کنیم میبینیم کالایی با کیفیت تر است که قدمتش هم بیشتر است چرا میگوئیم ساعت سوئیسی؟ چون سالهاست دارند ساعت تولید می کنند ، چرا هیچ جای دنیا نتونست ساعت مثل سوئیس تولید کند ؟ حتی آلمان و ژاپن نتوانستند ، پس یکی از ویژگیهای بارز کیفیت قدمت است . چرا می گوئیم قدمت ؟ چون در طول زمان آدمها پخته تر شدند ، آگاه تر شدند و نگرششان هم نسبت به آن محصول عوض شده ، پس اگر ما به دنبال کیفیت هستیم نیازمند زمان و صبر نیز هستیم و نیازمند سرمایه گذاری هستیم نیازمن این هستیم که دولت بستر را فراهم کند و نباید منتظر این باشیم که کوچک ترین خطایی از تولید کننده دیدیم آنرا متهم کنیم واگر آن خطا را در لباس خارجی دیدم خودمان را متهم کنیم و بگیم که حتما ما خودمان خوب استفاده نکردیم ، مگه اپل اولین گوشی که زد خود استیو جابز مرحوم اعتراف نکرد که ما درنصب آنتن این اشتباه کردیم ، خوب مردم چه کارش کردند؟ متهمش نکردند و اجازه دادند تا کارش را اصلاح کند ، ما نگرش مردممان و نگرش دولتمان تغییر کند می پذیریم که باید برای رسیدن به کیفیت به تولید کننده فرصت داد وتشویقش کرد نه تنبیه.

ما وقتی داریم یک تولید کننده ایرانی را با یک تولید کننده اروپایی یا ترک مقایسه می کنیم ، اینها زمین بازیشان یکسان نیست ، ممکن است بازیگریشان یکسان باشد اما زمین بازی یسکان نیست ، آیا قوانین گمرکی ما با قوانین ترکیه یکی است ؟ وقتی یک برند ترکیه ای می تواند هزار رقم مواد اولیه وارد کشورش کند بدون محدودیت ،می تواند ده ها مدل تکنولوژی را وارد کشورش کند بدون محدویت ولی وقتی تولید کننده من برای خرید یک دانه ماشین آلات باید ماه ها در صف گمرک و وزارت صنعت معطل شود آیا میتوان این دو را باهم مقایسه کرد؟ من معتقدم زمین بازی بسترش باید فراهم شود ،پس نمیتوان مدیر ایرانی را متهم کرد ، شما امکانات دنیا را به تولید کننده بده بعد انتظار داشته باش که کالای خوب تولید کند

امکانات دنیا مگر چیست ؟ چقدر عقبیم ؟ به نظرم مردم زیاد اعتماد ندارند مثل ماشین می‌ماند.

من نمیگویم جلوی واردات را بگیریم ، چون اسا به اقتصاد رقابتی معتقدم ، اما اگر می خواهیم تولید کننده مان را در میدان رقابتی بفرستیم و ازش بخواهیم که کالای خوب رقابتی تولید کند باید امکانات و بستر مناسب هم برایش فراهم کنیم  ، نمیتوانیم به تولید کننده بگوییم ، تفکر جهانی داشته باش ، کیفیت جهانی داشته باش ولی در یک بستر محروم با درهای بسته زیر فشار تحریم با بانک های بهره 26 درصد رقابت ایجاد کنیم ، این نشدنی است.

علت عدم رشد صنعت پوشاک در کشور را چه چیزی می دانید؟

یکی از دلایل موجود برداشت نادرست از واژه‌ی مد است در حالیکه آن یکی از نشانههای فرهنگی هرجامعه میباشد. مادامی که مد ایرانی و اسلامی را ایجاد نکنیم، فرهنگ های دیگر از طریق پوشاک به ما تحمیل میشوند. باید باور داشته باشیم که تولیدات داخلی علاوه بر بهبودی طراز اقتصادی کشور به اشاعه‌ی فرهنگ ایرانی نیز میپردازد. اگر اینگونه به صنعت نگاه کنیم ومیتوان از آن بعنوان مانعی برای برخی خسارتها استفاده نمود.

تنوع قومیتی و تنوع پوشاک عواملی هستند که میتوانند در اشاعه‌ی فرهنگ ایرانی به دیگر نقاط جهان موثر باشند. باید بپذیریم که تقویت صنعت پوشاک علاوه بر رشد اقتصادی، منجر به تقویت فرهنگ نیز میشود. برای این منظور باید نگاه دولت، کارآفرینان و مردم تغییر یابد.

از نظر شما چرا تولیدات ایرانی دارای کیفیت بالایی نیستند؟

به دلیل طول عمر کوتاه تولیدات نیازمند فرصت بیشتری هستیم و موضوع دیگر اینکه تفاوت شرایط و امکانات در داخل و خارج بر این امر دامن زده است. بطور مثال تنوع مواد اولیه در داخل کشور در مقایسه با تولیدکنندگان خارجی بسیار محدود بود که این مساله خود موجب ایجاد عدم تنوع در محصولات ایرانی است. پس باید با ایجاد بستر مناسب فرصت پیشرفت این صنعت را مهیا کنیم.

چه راهکاری جهت ارتقا کیفیت ایرانی پیشنهاد می‌کنید؟

در مساله‌ی بهبود کیفیت زمان نقش اساسی دارد و یکی از ویژگیهای بارز کیفیت قدمت است. گذشت زمان تولیدکنندگان را آگاهتر و نگرششان را تغییر داده است. بنابراین جهت ارتقا کیفیت نیازمند صبر،سرمایه گذاری و آماده سازی بستر توسط دولت هستیم.

قرار دادن تولیدکنندگان در فضایی رقابتی راهکار موثر دیگری است که امکان رشد و ارتقا را به تولیدکنندگان میدهد. دولت نیز باید نگرش خود را نسبت به صنعت پوشاک تغییر دهد و اقتصاد رقابتی جایگزین اقتصاد دستوری شود، چرا که اقتصاد دستوری خود عاملی جهت رشد اقتصاد زیرزمینی است و ارگان های مربوطه تولیدکنندگان را در این امر یاری دهند.

تولیدکننگان ایرانی از چه مزیت هایی نسبت به دیگر تولیدکنندگان برخوردارند؟

دسترسی آسان و ارزان به انرژی و نیروی انسای، موقعیت جغرافیایی و مقوله‌ی زیباشناسی ایرانیان فرصتهایی است برای رشد این صنعت در کشور.

اما یک نکته؛ ما وقتی از صنعت پوشاک صحبت می کنیم نیازمندیم به سرعت در دریافت مواد اولیه، اما وقتی مرزها را میبنیدم در بخش مواد اولیه و تولید کننده را محدود می کنیم که فقط باید از این زیپ فروش و پارچه فروش جنس بخریم و در ذائقه محدودیت ایجاد می کنیم ، اولین بخشی که مشتری ایرانی ناراضی هست این است که چرا تنوع نداری بر عکس لباس خارجی که وصل است به سوپر مارکت مواد اولیه جهانی و این محدویت خیلی ضربه میزند به صنعت پوشاک .

از طرفی ما بیشترین ابزار کنترلی را بر پوشاک داریم آنهم به خاط محدویت ها ، تولید کننده هی می‌شنود که تو مجاز نیستی اینکار را بکنی ، تو مجاز نیستی این را تولید کنی و ... ده ها ارگان موازی مانع این است در بحث قیمت گذاری در بحث کنترل ، یعنی تولید کننده ما به جای اینکه به تولید بپردازد به ممیزی می پردازد که سلیقه ای است نه کارشناسانه .، برای همین انگیزه از بین میرود ،بیبنید کوچکترین کارخانه پوشاک حداقل هزار نفر نیرو دارد ...

این بد است یا خوب؟

خوب است؛ دارد اشتغالزایی ایجاد می کند اما برای اداره این 800 تا 1000 نفر اینقدرگرفتاری دارند که باید کمکشان کنیم اما نه اینکه خودمان هم بیست تا ممیزی میگذاریم تا نفسشان گرفته شود

چه باید کرد ؟ چه انتظاری از دولت جدید دارید؟

معتقدم نگرش  کلی دولت  به صنعت باید تغییر کند به جای اقتصاد دستوری اقتصاد رقابتی را تشویق کند ،امید داریم که با رویکرد اقتصاد رقابتی و تغییر نگرش نسبت به کارآفرینان و ایجاد بستر و امکانات مناسب بری آنان در جهت ارتقا این صنعت قدم برداشته و با کاهش تعرفه‌ی بیمه و کمک به افزایش میزان نرخ سرمایهی در گردش تولیدکنندگان  به رشد این صنعت کمک کند.